کفش طبی ؛ مراقبت و حفظ شکل ظاهری پاها نقش عمده ای در سلامتی فرد دارد، زیرا ساختاراسکلتی-عضلانی بدن انسان مانند یک زنجیره بهم پیوسته و هماهنگ عمل می کند. بطوریکه هرگونه اختلال در هربخش از این دستگاه سایر نقاط بدن را نیز متاثر نموده و در دراز مدت باعث مشکلات جدی میشود. لذا پیشگیری و پیگیری اینگونه اختلالات اهمیت بسیاری دارد، که یکی از این روش ها استفاده از کفش طبی میباشد.
لیست محتوا
کفش طبی مناسب
–زخم پای دیابتی
–کوتاهی یک پا (مادرزادی یا اکتسابی و یا در اثر عمل های جراحی)
-چرخش و پیچ خوردگی بیش از حد مچ پا
-پینه، میخچه و خارپاشنه در کف پا
–درد کمر و گودی بیش از حد کمر
-عقب زدگی زانو
–بیرون زدگی کنار شست پا (هالوکس والگوس) و انحرافات انگشتان و درد و التهاب و درد کنار شست پا
–ورم، التهاب و درد مچ پا
–خستگی زودرس در پیاده روی
-افراد دارای پلاتین و انواع فیکساتور در مچ پا
عوارض ناشی از استفاده از کفش نامناسب
–خارپاشنه به علت ارتفاع نامناسب پاشنه کفش
-پینه و میخچه در کف پا به علت ارتفاع لژ نامناسب در کفش
-فشار به انگشتان و منحرف کردن انگشتان بویژه انگشت شست پا (هالوکس والگوس) که به علت نامناسب بودن فضای جلوی کفش
-درد در ساق، زانو (آرتروز زانو) و کمر (فشار دیسک کمر) به علت بر هم خوردن راستای بدن از کف کفش
-ورم و التهاب و درد مچ پا به علت عدم ساپورت مناسب دیواره کفش
-خستگی زودرس و درد پا به علت سفتی یا نرمی بیش از حد لژ کفش
-ایجاد زخم پا در افراد دیابتی به علت رویه نامناسب کفش
-فشار بیش از حد به عروق پا در اثر راستای نامناسب
ویژگی های کفش طبی
–طراحی کفش طبی باید بر اساس اطلاعات آناتومی و فیزیولوژی و اسکن پا باشد و کامل مطابق با پای فرد ساخته شود.
–رویه و آستری کفش طبی باید از چرم طبیعی و نرم باشد که به پای فرد به خصوص در افرادی دیابتی که اختلال در خونرسانی بافت دارند، آسیب نزند.
-کفش طبی باید پاشنه با ارتفاع مناسب داشته باشد که از کوتاهی ماهیچه های پشت پا و فشار بیش از حد وزن به سینه پا جلوگیری کند.
-در قسمت جلوی کفش طبی باید فضای انگشتان مناسب در نظر گرفته شود تا از بروز فشار به انگشتان و انحرافات انگشتان به ویژه انگشت شست ( هالوکس والگوس) و میخچه جلوگیری کند.
-کفش طبی باید دارای دیواره محکم و مناسب جهت حمایت مچ پا باشد که این امر موجب جلوگیری از انحرافات ،چرخش ها و پیچ خوردگی های نابجای مچ پا میشود.
-کفش طبی باید دارای لژ نیمه سخت باید که بتواند در گام های راه رفتن فرد را کمک کند و آسیبی به کف پا نرساند و از خستگی پای فرد جلوگیری کند.
–ارتفاع ساق کفش طبی باید مناسب باشد که از انحرافات بیش از حد در مچ پا جلوگیری کند که در این امر در افراد دچار پیچ خوردگی مچ پا و افراد با صافی کف پا و چرخش مچ پا و افراد دارای پلاتین و فیکساتور در مچ پا بسیار مناسب میباشد.
-کفش طبی باید دارای لژ راکر باشد بدین معنی که جلوی راه رفتن فرد را نگیرد و فرد را جهت راحت گام برداشتن کمی به جلو براند و از خستگی پای فرد جلوگیری کند.
-کفش طبی باید داخل آن فضا جهت کفی طبی با قابلیت جابجایی را داشته باشد.
*در کلینیک ارتوپدی فنی طبیب شیراز بیمار مورد معاینه و اسکن پا و در صورت لزوم قالب گیری پا قرار میگیرد و با توجه به مشکل ارتوپدی فرد کفش طبی مناسب با پای بیمار توسط درمانگر تجویز و ساخته میشود.
